Dinsdag 26 april: Van Johannesburg naar de Drakensbergen

Vanochtend tussen 8.00 en 9.00 wordt de huurauto gebracht, dus op tijd op. Net het ontbijt opgeschept als de man van Europcar komt. Hij heeft een Toyota Urban Cruiser. Heel leuk hoor, maar uh, dat gaat natuurlijk nooit passen. Bovendien stond in de reisomschrijving Toyota Avanza of vergelijkbaar, dus de sturen de man van Europcar op pad om een andere auto te regelen. Het blijkt dat de auto die ze oorspronkelijk voor ons hadden gisteren aan iemand anders is meegegeven omdat wij er nog niet waren (lang leve KLM...). Er breekt opnieuw een periode van wachten aan. De andere auto zou er rond 10.45 zijn, geen auto. Ze komen er snel aan met een Hyundai Tuscon, geen auto. De Tuscon had wat issues dus ze maken nu een Mitsubishi voor ons klaar. Ze komen zo snel mogelijk, geen auto. Na veel (on)geduld komt uiteindelijk om 13.30 onze huurauto, een Toyota Fortuner. De grootste auto die ze hadden, dat dan weer wel.

Na een snelle inspectie en papierwerk gaan we snel op pad. Het is ongeveer 5 uur rijden en om 17.30 gaat de zon onder. Het is even wennen, dat links rijden. En meteen in de verkeersdrukte rondom Johannesburg waar rijstroken komen en gaan zonder aankondiging. Als we eenmaal op de N3 zitten wordt het beter. Nog af en toe worden de ruitenwissers aangezet in plaats van de richtingaanwijzer, maar dat wordt snel minder. Het eerste deel van de reis is nog niet heel bijzonder. Wel wennen aan de mensen die gewoon langs de snelweg wandelen. En Caspar is onder de indruk van de metalen hutjes langs de weg waar mensen wonen.

Rond 15.30 zijn we in Harrismith waar we even stoppen bij een supermarktje voor wat proviand en dan snel weer door. We willen zo veel mogelijk in het licht rijden. We rijden via de R74, zodat we nog een beetje meekrijgen van de prachtige omgeving. De weg heeft wel wat te lijden gehad van de recente hevige regenval. Er zitten af en toe flinke gaten in de weg. Bij het stuwmeer stoppen we even bij een uitzichtpunt. Het uitzicht is geweldig. En snel weer door. Er volgt een bordje 40 km/uur in plaats van de normale 100 km/uur. Dat blijkt zo zijn redenen te hebben. De weg is verzakt en dus een soort hindernisbaan. Iets later volgt een stoplicht omdat een deel van de weg is afgesloten. Ook dat blijkt niet overdreven, de weg aan onze kant is volledig weggeslagen. Dan gaat de zon onder en rijden we nog een uurtje in het donker (echt donker!). Af en toe een gat in de weg ontwijken (lukt niet altijd). Rond 18.45 komen we aan op de plaats van bestemming: Ardmore Guest Farm.  De auto blijft halverwege het grasveld naar onze kamers steken, spekglad. Laat maar lekker staan. We schuiven aan voor een heerlijk diner in het restaurant. Na het eten de spullen op de kamers en dan lekker slapen. De reis is eindelijk echt begonnen.