Dag 9: zaterdag 28 juli 2018

Vanochtend op tijd de wekker, we willen om 7.30 aan het ontbijt zitten zodat we op tijd bij de boot zijn in Monterey. Veel lagen kleren aan, want het is nog fris in Monterey en op het water is het nog frisser. We gaan vandaag een walvis tocht maken. Iets later dan gepland (zoals altijd) vertrekken we richting de haven. Er staat al een rij op de pier voor het aan boord gaan. Eerst even binnen aanmelden en registreren in het logboek. Dan snel aan boord. We bemachtigen een bankje binnen, maar zodra de trossen los zijn staan we voor op de punt. Bij het uitvaren van de haven zien we op de rotsen al grote groepen zeeleeuwen zitten. In het water spelen de zeeleeuwen en we zien enkele zeeotters! De tocht is nu al geslaagd :-).

We varen ongeveer een kwartier vanuit de haven, nog steeds vrij dicht bij de kust. De afgelopen dagen heeft het hard gewaaid dus er zijn nog wel wat golven waar we overheen stuiteren. In de verte zien we af en toe wat witte vlekken van opspattend water. Dat blijken de eerste walvissen te zijn. Dan vermindert de boot vaart en liggen we bij een groepje bultruggen. Wat is dit gaaf zeg! Op een paar meter afstand komen de ruggen en soms de staarten van die enorme beesten boven water. Rondom de walvissen zwemmen ook heel veel zeeleeuwen die de, door de walvissen, naar boven gedreven vissen uit het water pikken en zo lekker mee-eten. Ook de pelikanen, meeuwen, aalscholvers pikken wat vis mee. We varen een klein stukje verder naar een grotere groep bultruggen. Hier zwemmen er zeker 10 bij elkaar. Het is echt spectaculair om die beesten van zo dicht bij in het wild te zien. Door het gestuiter van de boot zijn Caspar en Thijmen niet helemaal lekker dus we verplaatsen ons naar de achterkant van de boot. Ook vanuit hier hebben we nog steeds een fantastisch zicht op de walvissen. Eentje duikt echt enkele meters van de boot op, in schat nog geen 5 meter. Dan springen enkele bultruggen nog met hun koppen uit het water om vis aan de oppervlakte te eten. Dat is echt heel spectaculair. We zien ook nog groepen dolfijnen langs springen. Aan het einde van de ochtend zijn we terug in de haven. Wauw, dit was echt de moeite waard.

Na een rondje over de pier stappen we in de auto op weg naar de volgende bestemming. We gaan overnachten bij Fresno. We beginnen de middag met de 17 Mile drive tussen Pacific Grove en Carmel. Eerst nog langs de vuurtoren en de Ocean View Boulevard. Dan de 17 Mile Drive op. Je moet hiervoor een tol betalen van USD 10. De route is wel heel mooi, en als je van golfen houdt kun je hier je lol op met een stuk of 8 golfbanen aan de kust. Langs de kust zien we nog een enkele zeeotter en veel rotspartijen en strandjes. En verder een mooie bosrijke omgeving met hele grote huizen. We rijden nog even door Carmel en gaan dan de Pacific Highway 1 weer op, onderweg naar Fresno. Het is dan buiten 16 graden Celsius. We rijden via de CA-156, de 101, weer de CA-156, de CA-152, de CA-99 en een klein stukje CA-180 komen we aan op de plaats van bestemming. Onderweg is het binnen een uur van 16 graden ineens 38 graden Celsius geworden nu we landinwaarts rijden. Onderweg stoppen we nog bij het Visitor Center van het San Luis Reservoir. Je kunt goed zien dat het water in de winter meters hoger staat. Dit reservoir is heel belangrijk voor de watervoorziening in Californië.

We slapen vannacht in het American Best Value Inn. Dit hotel hebben we last minute geboekt omdat we door de bosbranden niet naar Yosemite kunnen. Thijmen en Caspar springen nog even in het zwembad. Dan nog even naar wat winkels en een snelle hap en dan is het bedtijd.